بنام خداوند بخشنده مهربان - فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِن رَّبِّهِ کَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَیْهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ دو نوع توبه داریم : توبه خلق و توبه خداوند. آیا می دانید که خداوند ، چگونه توبه می کند ؟
اگر می خواهید بسوی مقصد پیش بروید ، توقف نکنید ، به مهلکه ها و لغزش ها و خطرات نیفتید ، اگر بخواهید در صراط مستقیم پیش بروید ، اول باید علم داشته باشید.
همه حقایق و معارف دینی و قرآنی و الهی را باید یاد بگیرد.
علم در اعتقادات
علم در احکام
علم در رابطه با ایمان
علم در رابطه با عوالم آخرت و احکام آنها
علم در رابطه با طریق سلوک و چگونه طریق سلوک را پیش گرفتن
به هر اندازه که انسان در جهل باشد ، در خطر است.
یاد گرفتن مرحله اول علم سالک است ،
عمل کردن علم را زیادتر می کند ،
و علم بالاتر می آورد ،
که از طرق معمولی یعنی از طریق خواندن و نوشتن و استفاده از عقل نمیتوان به آن علم نائل شد. فقط از طریق عمل حاصل میشود.
اتَّقُوا اللَّهَ ۖ وَیُعَلِّمُکُمُ اللَّهُ (282 بقره) (مسیر تقوا را در پیش بگیرید که خدا به شما یاد می دهد (علمی که نتیجه تقوا داشتن است) )
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تَتَّقُوا اللَّهَ یَجْعَل لَّکُمْ فُرْقَانًا (29 انفال) (اگر مسیر تقوا و عبودیت و عمل را در پیش بگیرید ، خدا به شما یک فرقانی عنایت می کند ، تشخیص می دهید آنچه را که باید تشخیص بدهید ، می یابید آنچه را که باید بیابید از اسرار وجود ، به اندازه خودتان از حقایق و معارف
سمعت أبا عبد اللّه علیه السّلام یقول: لا یقبل اللّه عملا إلاّ بمعرفه و لا معرفه إلاّ بعمل فمن عرف دلّته المعرفه علی العمل و من لم یعمل فلا معرفه له؛ ألا إنّ الإیمان بعضه من بعض (از اصول کافی جلد اول باب من عمل بغیر علم)
لا یقبل اللّه عملا إلاّ بمعرفه
هر چه معرفت و شناخت بالاتر باشد عمل مقبول تر است ،
و لا معرفه إلاّ بعمل
معرفت هم با خود عمل بدست می آید.
امام صادق : العلم مقرون إلی العمل، فمن علم عمل و من عمل علم و العلم یهتف بالعمل، فإن أجابه و إلاّ ارتحل عنه.
(از اصول کافی جلد اول باب استعمال العلم)
فمن علم عمل
هر کس دانست عمل می کند
و من عمل علم
و هر کس عمل کند به علم بالاتر می رسد.
علم همیشه عمل را صدا میزند و اگر عمل نکند ، آنچیزی که یاد گرفته بود را از دست میدهد.
ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ (قلم 1 )
قسم به ن و قلم و آنچه که ثبت می کند.
قلم در کجا ثبت می کند ؟ خیلی جاها دارد از جمله در قلب انسان
غفلت نکنید تا در ایام عزاداری خلاف ادب عزاداری و محبت و ولایت از شما سر نزند ، چون ما نپخته هستیم ممکن است خیلی غفلت کنیم ، اونوقت از لحاظ باطن چوبش را بخوریم.
چرا ما هر روز تصمیم میگیریم که خوب شویم ولی مسائلی پیش میاد که باز برمیگردیم به مرحله اول
چرا توبه های ما همیشه خراب میشه ؟
چرا با اینکه علاقه داریم و سعی و تلاش هم می کنیم ولی حال مناجات و راز و نیاز پیدا نمی کنیم ؟
چرا در نماز حال و لذت مناجات نداریم
اولین علت گناهان گذشته و زمان حال
راه حل : ترک گناه و استغفار از گناهان گذشته با ندامت و گریه
دوم حق بندگی و عبودیت را کوچک و خفیف و سبک شمردن ( مثل سرسری و با عجله خواندن نماز )
سوم حالت اعراض و رویگردانی از خدا در مجموعه احوال داشتن ( مثلا علاقه نداشته باشید که درباره خدا و قرآن صحبت شود ولی به صحبت های دنیوی علاقه مند باشید )
چهارمی چیز عجیبی است مکرر در محضر خدا دروغ گفتن (مقام کذابین )
(به دروغ ایاک نعبد ، لا اله الا الله ، الله اکبر ، الحمد لله و ... گفتن )
اشتیاق به محفل علما نداشته باشد ، عالم کسی نیست که فقط درس خوانده و سواد دارد علما یعنی عالمان بالله ، که عملش گفتارش را تصدیق می کند.
در همه احوال (سر کار ، نشستن ، راه رفتن ، درس خواندن ) هر وقت غافل بودید برگردید به یاد خدا ، چیز سختی نیست فقط شیطان و نفس است که در اینجا انسان را غافل می کنه ،
اگر شما صبح تا ظهر از خدا غافل بودید ، نمی توانید به باطن راه یابید و حال و لذت مناجات داشته باشید .
آنها که خدا و پیامبرش را آزار میدهند، خداوند آنان را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور ساخته، و برای آنها عذاب خوارکننده‌ای آماده کرده است.(57)
علی ابن ابراهیم صاحب تفسیر می گوید که این آیه در خصوص کسانی است که غصب کردند حق امام علی و حق حضرت زهرا و او را اذیت کردند.
زیرا اذیت علی و فاطمه در حقیقت اذیت رسول الله است.
ما یکی روحیم اندر دو بدن
علی ابن ابراهیم می گوید که رسول الله فرموده : "هر کس اذیت کند فاطمه را در حیات من مانند کسی است که اذیت کند فاطمه را بعد از موت من ، و هر کس بعد از وفات من او را اذیت کند مانند کسی است که او را در حیات من اذیت کرده است ، و کسی که او را اذیت کند مرا اذیت کرده است ، و کسی که مرا اذیت بکند خدا را اذیت کرده است."
منزلت عبودی او نزد خدا بنحوی است که سیدة النساء العالمین است.
سیدة النساء العالمین یکی از القاب فاطمة الزهرا است.
هیچ زنی در عبودیت از اول تا آخر به زهرا نمی رسد.
این لقب هم از طریق شیعیان وارد شده است و هم از طریق سنی ها
در روایتی آمده :
مفضل می گوید من به امام صادق گفتم که اینکه رسول الله فرموده که فاطمه سیدة النساء العالمین است ، شما به من توضیح دهید که او سیده زنان در زمان خودش بوده یا همیشه در همه عوالم ؟ امام صادق فرمود : اینکه سیده زنان عالم خودش باشد لقب حضرت مریم است ، اما فاطمه سیدة النساء العالمین از اول تا آخر است.
آمده است که وقتی حضرت زهرا به نماز می ایستاد ، در نمازش آنچنان عروج داشت که هفتاد هزار ملک به او سلام می دادند در موقعی که به نماز قیام می کرد مرتبا او را با این لفظ ندا می کردند : " ان الله اصطفاک و طهرک علی نساء العالمین "
در روایتی آمده : چند روزی بر حضرت رسول الله گذشت که طعامی پیدا نکرد ، گرسنگی بر رسول الله سخت شد و به منزل زنان خودش سر زد که غذایی نبود و چیزی پیدا نکرد ،
به منزل حضرت زهرا آمد و گفت دخترم نزد تو چیزی هست که من بخورم ؟ من گرسنه هستم . حضرت زهرا گفت : نه به جانم قسم می خورم چیزی نیست .
رسول الله بیرون رفت . بعد از اینکه رسول الله رفت ، کنیزکی آمد و دو تا نان و مقداری گوشت آورد و به حضرت زهرا داد ،
حضرت زهرا آنها را گرفت و در یک کاسه گذاشت ، و رویش چیزی کشید ، حضرت زهرا خیلی مسرور شد که اینها را برای پدرش که خیلی گرسنه بود ذخیره می کند ،
و با اینکه خودش و فرزندانش گرسنه بودند آنها برای پدرش نگه داشت ،
و حسن یا حسین را (یک کدامشان را ) به دنبال رسول الله فرستاد ،
هنگامی که رسول الله برگشت و حضرت زهرا پوشش روی کاسه را برداشت ، دید در آن کاسه که فقط دو نان و یک تکه گوشت بود ،
پر از نان و گوشت شده است ، و مبهوت شد که چطور شد و دانست که این از نزد خداست ( من عند الله ) و حمد خدا گفت و صلوات بر پدرش رسول الله فرستاد ،
و غذا را به محضر پدرش آورد ، رسول الله وقتی غذا را دید ، خدا را حمد کرد و فرمود :أَنَّىٰ لَکِ هَٰذَا (این غذا را از کجا آوردی ) حضرت زهرا گفت که قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَرْزُقُ مَن یَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ ( این از نزد خداست خدا به هر کس که بخواهد رزق می رساند بدون حساب )
و حضرت رسول الله به دنبال حضرت علی علیه السلام که گرسنه بود فرستاد که بیاید و غذا را با هم بخورند ،
و حضرت علی آمد و رسول الله و حضرت علی و فاطمه و حسن و حسین از آن غذا خوردند،
و جمیع زنان پیامبر هم که گرسنه بودند از آن غذا خوردند و همه آنها سیر شدند ،
و بعد از آن هم مدتی از آن غذا خوردند و حضرت زهرا به همسایه ها هم از آن غذا دادند .
و این مساله یکبار نبوده و تکرار داشته است.
وقتی که حضرت زهرا و امام علی ازدواج کردند ، در بعضی روایات آمده که پیامبر کارها بین آنها تقسیم کرد و در بعضی روایات آمده که خوشان کارها را بین خودشان تقسیم کردند که کارهای داخل خانه را حضرت زهرا انجام بدهد و کارهای خارج خانه را امام علی علیه السلام
روزی حضرت امیر به حضرت زهرا گفت که : نزد تو چیزی هست که بخوریم ، حضرت زهرا گفت نه قسم به خدای کعبه که تو را بزرگ کرده است سه روز است که در خانه چیزی نیست ،
حضرت امیر فرمودند که چرا به من نگفتی ،
حضرت زهرا فرمود پدرم رسول الله نهی کرده که من چیزی از تو بخواهم ،
حضرت علی خارج شد و رفت و دیناری را قرض گرفت که غذایی تهیه کند ،
در راه برگشت مقداد را دید که در گرما بیرون آمده و عرق کرده ،
امام تعجب کرد و از مقداد پرسید : در این ساعت چرا بیرون آمدی ؟
در یک روایت آمده که مقداد گفت بخاطر گرسنگی ،
و در روایت دیگر آمده که مقداد گفت کاری نداشته باشید یا امیر المومنین و امام دوباره به مقداد گفت بگو و مقداد گفت کاری نداشته باشید یا امیر المومنین و هی مقداد نمی خواست بگوید و امام علی به او می گفت بگو که چرا بیرون آمدی ،
و امام علی با قاطعیت گفت که نباید از من پنهان کنی ، مقداد گفت که من و زن و بچه ام گرسنه بودیم و من بیرون آمدم که ببینم چیزی برای خوردن پیدا می کنم یا نه ؟ اینجا گفت که گرسنگی مرا بیرون آورد.
حضرت امیر گفت که من هم برای همین مسئله بیرون آمدم و دیناری را قرض کردم و آن دینار را به تو می دهم ، تو را بر خودم مقدم می دارم ،
و دست خالی به خانه برگشت ، و دید که رسول الله یک گوشه ای نشسته و فاطمه هم یک طرف مشغول نماز است و بین ایندو یک چیزی است که رویش پوشیده شده ،
وقتی حضرت زهرا نمازش تمام شد پوشش روی آنرا برداشت و دید که یک کاسه پر از نان و گوشت است ،
حضرت امیر به فاطمه گفت که أَنَّىٰ لَکِ هَٰذَا (این از کجا آمده ) حضرت زهرا گفت که قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ ( این از نزد خدا آمده )
رسول الله به حضرت امیر المومنین گفت که می خواهید بگویم که مثل تو و مثل حضرت زهرا مثل چیست ؟
گفت : بله بفرمایید.
به حضرت امیر گفت که مثل تو مثل زکریا است هنگامی که نزد مریم رفت و دید که در محراب غذایی هست و گفت " یَا مَرْیَمُ أَنَّىٰ لَکِ هَٰذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَرْزُقُ مَن یَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ "
و آن غذا را خوردند و خیلی هم طولانی از آن استفاده کردند.
فاطمه یعنی هم خودش و هم محبین و شیعه هایش از بدی ها و از آتش و جهنم دور شده اند. زهرا یعنی نور روشن و تابنده ای که می درخشد و همه جا را روشن می کند. حقیقت نوری فاطمه زهرا روشنگر همه عوالم است ، چه آسمان باشد چه زمین. به لحاظ اینکه حقیقت حضرت زهرا یک حقیقت نوری بالاست ،
نور منشعب از حقیقت الرسول و حقیقت محمدیه صلی الله علیه و آله و سلم است ، طبعا به این لحاظ زهرا است ،
مخصوصا در عوالم ملکوت ،
این نور بسیار روشنگری خاصی دارد ،
در روایتی از امام صادق سلام الله علیه آمده که خدای متعال حضرت زهرا سلام الله علیها را از نور عظمت خود خلق کرد ،
وقتی خلق کرد همه آسمان و زمین با اشراق آن نور روشن شدند ،
حتی ملائکه سوال کردند که این چه نوریست ؟
گفته شد نوری که از عظمت حق و وحی آمده ،
این سخن آمده از ناحیه خدا به ملائکه که این نوری است از عظمت من که من در آسمانها جا داده ام و آنرا به زودی از سوی یکی از انبیائم که رسول اکرم صلی الله و آله وسلم باشد در دنیا به ظهور خواهم رسانید.
این صلوات منسوب به محی الدین عربی : صل علی جوهرة القدسیه فی تعین الانسیه صورة النفس الکلیه حقیقت حضرت زهرا بسیار بالاست ،
یک جوهر قدسی و یک نور بسیار بالا و الهی و ملکوتی است که در این عالم ماده به شکل یک انسان یا در تعین انسان ظهور پیدا کرده است و همان نفس کلیه است . مانند حقیقت حضرت رسول صلی الله و آله وسلم و حقیقت حضرت امیر سلام الله علیه و یا حضرات دیگر ائمه سلام الله علیهم اجمعین.
در روایات آمده که چرا حضرت زهرا به این نام نامیده شده ؟
در روایات آمده آنوقت که حضرت زهرا در محراب خودش به عبادت مشغول می شد ( که زیاد عبادت می کرد ) نور او آسمانها را روشن می کرد یعنی می تابید به عوالم بالا و ملکوت ، مقصود از آسمانها ملکوت است ( البته نه در نظر افراد محجوب ، برای آنها که حقایق برای آنها مکشوف است )
چرا به دختر رسول اکرم فاطمه و زهرا می گویند ؟ 6.46 فاطمه یعنی هم خودش و هم محبین و شیعه هایش از بدی ها و از آتش و جهنم دور شده اند. زهرا یعنی نور روشن و تابنده ای که می درخشد و همه جا را روشن می کند. حقیقت نوری فاطمه زهرا روشنگر همه عوالم است ، چه آسمان باشد چه زمین. به لحاظ اینکه حقیقت حضرت زهرا یک حقیقت نوری بالاست ،
نور منشعب از حقیقت الرسول و حقیقت محمدیه صلی الله علیه و آله و سلم است ، طبعا به این لحاظ زهرا است ،
مخصوصا در عوالم ملکوت ،
این نور بسیار روشنگری خاصی دارد ،
در روایتی از امام صادق سلام الله علیه آمده که خدای متعال حضرت زهرا سلام الله علیها را از نور عظمت خود خلق کرد ،
وقتی خلق کرد همه آسمان و زمین با اشراق آن نور روشن شدند ،
حتی ملائکه سوال کردند که این چه نوریست ؟
گفته شد نوری که از عظمت حق و وحی آمده ،
این سخن آمده از ناحیه خدا به ملائکه که این نوری است از عظمت من که من در آسمانها جا داده ام و آنرا به زودی از سوی یکی از انبیائم که رسول اکرم صلی الله و آله وسلم باشد در دنیا به ظهور خواهم رسانید.
این صلوات منسوب به محی الدین عربی : صل علی جوهرة القدسیه فی تعین الانسیه صورة النفس الکلیه حقیقت حضرت زهرا بسیار بالاست ،
یک جوهر قدسی و یک نور بسیار بالا و الهی و ملکوتی است که در این عالم ماده به شکل یک انسان یا در تعین انسان ظهور پیدا کرده است و همان نفس کلیه است . مانند حقیقت حضرت رسول صلی الله و آله وسلم و حقیقت حضرت امیر سلام الله علیه و یا حضرات دیگر ائمه سلام الله علیهم اجمعین.
در روایات آمده که چرا حضرت زهرا به این نام نامیده شده ؟
در روایات آمده آنوقت که حضرت زهرا در محراب خودش به عبادت مشغول می شد ( که زیاد عبادت می کرد ) نور او آسمانها را روشن می کرد یعنی می تابید به عوالم بالا و ملکوت ، مقصود از آسمانها ملکوت است ( البته نه در نظر افراد محجوب ، برای آنها که حقایق برای آنها مکشوف است )
محدثه یعنی با ملائکه تکلم می کرده و گفتگو داشته و و با جبرئیل تکلم می کرده و حضرت امیر هم آنها را کتابت می کرده و این به آن معنا نیست که مقام حضرت زهرا از امام علی بالاتر باشد. زیاد به عبادت خدا می ایستاد که حتی گاهی پاهای مبارکش ورم می کرد. خوف و خشیت او بالا بود و زیاد از خدا می ترسید. گاهی خوف به قدری بر حضرت زهرا غلبه می کرد که سوالاتی خاص از رسول الله می پرسید. روایتی از حضرت امیر سلام الله علیه : فاطمه به پدرش رسول اکرم گفت که : پدر من تو را در روز موقف اعظم در کجا ببینم ؟ (روزی که همه در پیشگاه خدا قرار می گیرند و آن قیامت باشد و در روز ترس ها ) پیامبر فرمود مرا در در بهشت می بینی که در دستم لوای حمد است. آنجا می توانی مرا ببینی که من شفاعت می کنم به کسانی که لایق شفاعتند (مسلمان ها و مومنین را )
فاطمه گفت اگر در آنجا ندیدم چطور ؟ پیامبر گفت در کنار حوض می توانی ببینی ( حوض یک عالم بالای حیات است که ساقی آن حضرت امیر سلام الله علیه است و حوض مخصوص رسول الله است و سیراب میشوند صاحبان و اهلش از آن حوض کوثر ) گفت که مرا در حوض می توانی ببینی که من سیراب می کنم امتم را.
فاطمه گفت ای پدر اگر آنجا هم ندیدم چطور ؟ پیامبر گفت : در صراط می توانی ببینی و من در صراط ایستاده ام و می گویم و دعا می کنم و شفاعت می کنم امتم را که خدایا مسلمانها را سالم از اینجا بگذران.
فاطمه گفت اگر آنجا هم ندیدم چطور ؟ پیامبر گفت که مرا در نزد میزان ببین که در آنجا باز شفاعت می کنم امتم را
فاطمه گفت اگر ملاقات نکردم چطور ؟ پیامبر گفت که مرا در لبه جهنم هم می توانی ببینی که شرر و آتش جهنم را نمی گذارم به امتم و آنها که باید شفاعت کنم نمی گذارم به آنها برسد و نمی گذارم به جهنم وارد شوند.
در اینجا فاطمه خوشحال شد و شاد شد و مسرور شد ( زیرا رسول خدا در لبه جهنم هم هست و می توان از شفاعت او در لبه جهنم هم استفاده کرد )
(البته حضرت زهرا خودش از شفیعان روز جزاست ولی خوف و خشیت بسیار بالایی داشت.)
حضرت زهرا ارادت بسیار زیادی به رسول الله داشت حضرت امیر می فرماید : رسول الله وارد منزل فاطمه شد که در گردن حضرت زهرا گردنبندی دید که رسول الله رویش را برگرداند و حضرت زهرا فورا متوجه شد و آنرا قطع کرد و به کنار انداخت که رسول الله رو به فاطمه کرد و گفت تو از من هستی ای فاطمه و در همین حال فقیری آمد که حضرت زهرا آن گردنبند را به آن فقیر داد که در اینجا رسول الله فرمود که غضب خدا و غضب من شدت میابد بر کسی که خون مرا بریزد و مرا و عترت مرا اذیت کند (اشاره به اذیتی که در آینده متوجه حضرت زهرا میشود)
رسول الله هم ارادت زیادی به حضرت زهرا داشت. این روایت را هم سنی ها نقل کردند و هم شیعه ها که رسول الله فرموده اند : فاطمة بضعة منی
فاطمه جزئی از من است.
و می فرمود هر کس او را مسرور کند مرا مسرور کرده و هر کس او را بد حال کند مرا بدحال کرده.
فاطمه عزیز ترین مردم نزد من است ( البته نه به این لحاظ که دخترش بود بلکه به لحاظ منزلت و مقام عبودی فاطمه بود.) دریافت همه صوت ها
سخنان آیت الله شجاعی زنجانی در مورد اینکه چرا بد گمانی و سوء ظن به مومن (مثل امام خامنه ای و یا مراجع تقلید و دیگر مومنین) ، مانع حرکت ما به سوی خدا می شود.
با شواهدی که یقین آور نیست به مردان و زنان مومن بد گمان نشوید و قلب خود را از آن فکرها پاک کنید و الا چوبش را می خورید. البته دقت کنید منظور از این جملات انسان های فاسد آفتابی ( انسان هایی که در جلوی چشم همه فساد می کنند ) ، نیست آنها فاسقند. همین که گمان کردید فلان مومن آدم بدی است و دیدتان به فلان مومن عوض شد ، چوبش را می خورید. اگر هم در مقام عمل ، رفتارتان نسبت به او عوض شد ، بیشتر ضربه می خورید .
مثال : فرض کنید من به یک مومن سوء ظن پیدا کنم ، در واقع من در درونم با آن مومن حالت جنگ و ناسازگاری دارم ، (یکی از پشیمانی های مهم انسان بعد از مرگ این است که چرا احکام درون را نفهمید و بسیار پشیمان می شود. ) از طرفی این گمان من درباره آن مومن واقعیت نداشت و حق آن مومن نبود که در درون با او بجنگم و ستیز کنم.
من به سوی خدا می روم و آن مومن هم به سوی خدا می رود ، در این حرکتمان به سوی خدا ، این جنگ و ناسازکاری بی دلیل من با آن مومن ، سد راه من خواهد شد و مانع از ادامه حرکت من می شود. زیرا من بودم که با آن مومن حالت جنگ و ناسازگاری داشتم ، پس راه خودم بسته می شود.
به نام خدا سخنان آیت الله شجاعی زنجانی در این مورد است که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم دستور داده که با گناهکاران با قیافه گرفته و در هم کشیده روبرو شوید.
به نام خدا صوت زیر سخنان آیت الله شجاعی زنجانی در این مورد است که چرا باید از مداهنه یا سستی در امر به معروف و نهی از منکر بترسیم.
مداهنه در عمل به مداهنه در زبان سرایت می کند و مداهنه در زبان به مداهنه در قلب سرایت می کند. مثلا در انقلاب اسلامی ایران اگر عملا با استکبار مقابله نکنیم کم کم باید در مرحله زبان هم از استکبار سخن نگوییم و کم کم قلبا هم از استکبار ناراحت نمی شویم.( مانند دیگر کشورهای به اصطلاح اسلامی ) و کسی که در قلب هم از منکر بیزار نیست و از معروف خوشحال نمی شود به بیان امام علی علیه السلام موجود معکوس است (به بیان امام علی علیه السلام "قلب و جعل اعلاه اسلفه و اسفله اعلاء" یعنی پایین قلبتان بالا می آید و بالایش پایین می آید و بطور خلاصه یعنی قلبتان معکوس می شود! )
به نام خدا صوت زیر سخنان آیت الله شجاعی زنجانی در این مورد است که اگر به دلایلی نتوانستیم عملا امر به معروف و نهی از منکر را انجام دهیم در قلب خود باید از گناه و گناهکار ناراحت و خشمناک و غضبناک و حالت تبری و انزجار و تنفر از منکر و اهل منکر داشته باشد و تخفیفی در این نیست.
به نام خدا صوت زیر سخنان آیت الله شجاعی زنجانی در مورد کسی است که هر سه مرحله امر به معروف و نهی از منکر را انجام میدهد در نتیجه در راه هدایت قدم برداشته و نور یقین در باطن او تابش کرده و ایمان او به مرحله یقین رسیده است.
به نام خدا صوت زیر سخنان آیت الله شجاعی زنجانی در مورد مومن دارای ضعف نفس است و دین ندارد که دچار مداهنه یا سستی در امر به معروف و نهی از منکر هستند که به خاطر همین ضعف نفس خدا از آنان خوشش نمی آید.
به نام خدا صوت زیر سخنان آیت الله محمد شجاعی زنجانی در مورد کسانی است که دچار مداهنه یا سستی در امر به معروف و نهی از منکر هستند ، این افراد به خاطر اینکه محبت به خدا ندارند گرفتار این هوای نفس هستند.
برخی در قلب خودشان از منکر بد دارند ولی بخاطر ضعف نفس ، آنرا به زبان نمی آورند و در عمل برای برچیده شدن منکر کاری نمی کنند.
برخی در مقام قلب از منکر بیزارند و به خود جرات می دهد و با زبان هم از منکر نهی می کنند ، ولی در عمل برای برچیده شدن منکر کاری نمی کند.
ولی برخی افراد نه در قلب از منکر بیزارند و نه آنرا به زبان می آورند و نه در عمل برای برچیده شدن منکر کاری می کنند که میشود مداهنه خیلی سفت و سخت (سستی در امر به معروف و نهی از منکر) که از مهلکات اعظم است .
روایتی از امام علی سلام الله علیه :
هر کسی که انکار منکر را ترک بکند (مداهنه ) ، هم در قلب و هم با زبان و هم در عمل ، میت بین الاحیاء ، مرده ای است در میان زنده ها (کار بد را دید نه در قلب ناراحت میشود و نه زبانا چیزی می گوید و نه برای برچیده شدن منکر کاری انجام می دهد )
سخنان آیت الله شجاعی زنجانی در مورد توصیه حضرت عیسی علیه السلام به صمت یا سکوت قسمتهایی از صوت 1- دستور حضرت عیسی در رابطه با عبادتی که ما را به بهشت برساند چیست ؟ 2- معنی این روایت چیست ؟ عبادت ده جزء است ، نه تای در صمت یا سکوت است و یکی در فرار از مردم ( فرار عن الناس ) 3- چرا پر حرفی قساوت قلب می آورد ؟ 4- معنی قساوت قلب چیست ؟ 5- اقرار خضوع و خشوع امام صادق علیه السلام توسط یک از بزرگان اهل سنت 6- چه کسانی قبل از شروع به عبادت ده سال صحبت نمی کردند ؟
در ادامه تفسیر صحیح آیه " إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا " را از زبان آیت الله محمد شجاعی زنجانی بشنوید و با تفاسیر غلط دیگران تیشه به ریشه حیات ابدی خود نزنید.
روایت میگه به حجزه خود نگاه کن ببین در این دنیا حجزه است یا نه تا بدانی در آخرت هم حجزه خواهد بود یا نه
فهمیدید یا نفهمیدید ولی بصرفتان نخواهد بود منم الان برایتان توضیح می دم
منتظر آتیه نباشید (که ببینید آیا در قیامت نمازتان شما را از آتش حفظ کرده یا نه )
روایت گفت نماز حجزه است
یعنی آنچه که شما را در اصل ، من نمی گم فقط نماز انسان را از آتش حفظ می کند ، خیلی چیزها هست ، ولی اصل حجزه که باید روی اون حساب کرد،
و حجزه است ،
یعنی مانع وصول آتش و جهنم و عذاب ها و عقوبت هاست به انسان ، و نگهدار انسان است در اون مراحل که آتش و عقوبت و اینها است و از وحشت ها و عذاب ها ، حجزه است ، نماز است،
و نباید منتظر شد که ، من و شما این نمازها را می خوانیم و بعد میگیم نمیدانیم این نماز ما به فریادمان خواهد رسید یا نه ،
گفتم توضیح می دم که به صرفتون نیست :
ببین اینجا به فریادتون می رسد ، بدان اونجا هم میرسد ،
اگر دیدید (اینجا به فریادتون ) نمی رسد ، بدان آنجا هم نخواهد رسید ،
رسیدن این حجزه به فریاد تو اینجاست ، ظهورش در آنجاست ،
فهمیدید ، رسیدن این حجزه به فریاد تو در اینجاست ، اون ظهورش در کجاست ، ظهورش در قیامت ، منتظر قیامت نباشید ، حالا حجزه رو الآن توضیح میدم ، به شما میگم این توضیح را ، منتها خوب این توضیح یادتون باشد ،
به هر که هم دیدید میفهمد ، یکم شعور دارد بگید ،
بی شعور هم دیدید ، نگید از خدا براش شعور بخواهید ،
اگر دلتون سوخت ، اگر جای دعا بود ،
گاهی ما میبینیم بعضیا میان اینجا ، خیلی بی شعور می بینیم ، بعضیا ، حالا که شما ان شاء الله از اونها نیستید ،
خیلی من بعضی ها را بی شعور میبینم ، گاهی میاد صحبت میکنیم ،
گاهی میبینیم از این علوم و فنون هم زیاد می دانند ، از این علوم و فنون هم که ما هم می دانیم ، فلسفه و عرفان نظری و از این علوم که شما می دانید و از اینها ،
من میبینم که شعور برگشته و یک جمله ای گفته که ، و پشیمان میشوم از حرف زدن خودم ، بعدش میگم خدایا اگر اهلش است ، خدایا شعور بده ، دیگه چه باید کرد ،
حرف میزنه که انسان تعجب می کنه ، آخه تو فلسفه خوندی ، تو میگی من عرفان خوندم ، تو میگی من دانشگاه اینقدر خوندم ، تو میگی من تدریس میکنم ، تو میگی من سواد دارم ، خب پس چرا نمی فهمی چی میگی ،
نمی فهمن ، نمی کشن ، اینجا فقط دعا می کنیم براشون ،
شما هم اگر کسی را دیدید ، ذهنش می کشه ، یه شعوری خدا بهش عنایت کرده ،
بگید ، وظیفه است بگیدا ،
دو دسته نمازگزار داریم
یادتان باشد دو دسته
همه جا فریاد بزنید دودسته
یک دسته نمازگزارانی که خدا قبول دارد
یک دسته نمازگزارانی که خدا گفته وای به حال آنها ، قرآن اینجور میگه
حجزه است ، حجزه یعنی چه ؟
اول روایت را بخوانم ، آنگاه شما بروید در نماز خودتون دقت کنید ،
از جلد 84 بحار صفحه 263 از امام صادق :
الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : اِعلَمْ أنَّ الصَّلاةَ حُجزَةُ اللّه ِ فی الأرضِ، فَمَن أحَبَّ أن یَعلَمَ ما أدرَکَ مِن نَفعِ صَلاتِهِ، فَلْیَنظُرْ : فإن کانَت حَجَزَتهُ عنِ الفَواحِشِ و المُنکَرِ فإنّما أدرَکَ مِن نَفعِها بقَدرِ ما احتَجَزَ . امام صادق علیه السلام : بدان که نماز عامل بازدارنده [از سوى] خدا در زمین است ؛ پس هر که دوست دارد بداند که از نمازش چه سودى برده است، بنگرد که اگر نماز او را از کارهاى زشت و ناپسند باز داشته است ، به اندازه اى که باز ایستاده، از نماز بهره برده است .
بدانید که نماز حجزه خداست که قرار داده در زمین برای شما ، پس هر کسی که میخواهد بداند که از این حجزه اش چه بدست آورده است ،
حجزه اش چه منفعتی براش دارد ، حجزه شده براش یا نه ، فردا نگه خواهد داشت او را از عذاب یا نه ، مانع رسیدن آتش خواهد شد یا نه ،
نگاه بکند ، ببیند نمازش اگر او را از گناه ، از فواحش یعنی گناهان ، کارهای بد ، چیزی که قرآن نهی کرده است ، جایز نشمرده است ، دید اگر نمازش از اینها بازداشته است ، اگر دید که صلاتش از فواحش و منکر مانع کرده است ، و نگذاشته به فواحش و منکر بیافتد ، این آدم بداند از این حجزه اش بقدری که ، این نماز او را نگه داشته است ، یافته ، و الا نه ، ببینید ، اگر نمازتان شما را از اون آتش ، که الآن (اسمش) آتش نیست ،
الآن معصیت است ، گناه است ، به نامحرم نگاه کردن است ، دروغ گفتن است ، اذیت کردن است ، الآن رنگش رنگ دیگر است ، بطنش آتش است ، اگر اینجا حفظت کرد ، منتظر باش نمازت اونجا از آتش حفظت کنه ،
دیگه عامیانه فکر نکن ، نمیدانم نمازم به فریادم خواهد رسید یا نه ، این نمازها که خواندیم بدردمان خواهد خورد یا نه ، ببین بدردت خورده یا نه ، خوب دقت کنید ببین بدردت خورده یا نه.
