به نام خدا
سخنان استاد محمد هادی فلاح در مورد اینکه چه کارهایی موجب میشود که ارتباطمان با خدا و دعا را نابود شود و چه کسانی به درد خلوت با خدا نمی خورند ؟
(ضبط شده از برنامه سحر ماه مبارک رمضان در رادیو معارف مورخ 27 اردیبهشت 1399 {سحر 22 رمضان} )
خلاصه سخنان ایشان |
|
در حوزه معرفت (یعنی فقط در فکر و ذهنمان (حتی اگر آن فکرها را عملی نکند! )) |
در حوزه عمل (یعنی کارهایی که انجام می دهیم) |
تفکر به رذایل اخلاقی |
انجام محرمات و حرام های خدا |
مشغول کردن دل به غیر خدا |
انجام رذایل (کارهای پست) اخلاقی |
سواد دعا نداشتن ( بلد نباشیم با خدا صحبت کنیم) |
نباید ها را به جای بایدها قرار دهیم |
فکر کردن به کارهای حرام (حرام یعنی کاری که خداوند دستور دادند انجام ندهید) |
کتب ضالّه (کتابهای گمراه کننده) و رمان های مبتذل و صفحه و صحنه های کذایی بخوانیم |
رها کردن ذهن ذهن رها فقط به کار شیطان (کسی که فریب می دهد) می آید ، به درد انس با خدا نمی خورد. |
دنیای مجازی حقیقت مان را به یغما نبرد. *کارش شده اینترنت و عذرش که نیاز است *نو میکده باز است *چون صحنه مجازی است به زعمش که مجاز است *انگار نه انگار *صد بار صدایش زده گفتم که فلانی *از راه نمانی *در محضر چشمش تو نکن چشم چرانی *مخصوص نهانی *من یدرک الابصار ندانم تو که دانی *انگار نه انگار |
وارد کردن افکار مشوش و شرک آلود و کفر آمیز و باطل و گناه آلود به ذهن |
چشم و دلمان را پای ماهواره و اینترنت و سایت های کذایی جا بگذاریم (ز دست دیده و دل هر دو فریاد) |
طهارت نکردن فکر و ذهن |
اهل خلاف شرع (کاری که در رساله عملیه حرام است ) و معصیت (گناه) شویم |
بدخواهی برای دیگران در قلب |
از برخی از فکرها و کارها و برخی انسان ها (رفیق بد ) فرار نکنیم و با آنان هم نشین شویم |
حسادت در ذهن و دل (حتی اگر آنرا عملی نکند! ) |
بی برنامگی در دعا |
نقشه کشیدن برای زندگی و آبرو و اموال دیگران |
خوابیدن در شب مثل مردار |
فکر فضولی و دخالت در حریم خصوصی دیگران (حتی اگر آنرا عملی نکند! ) |
هر جا رفتن و با هر کس رفت و آمد کردن |
نیت ما این باشد که چشم دیگران و فک و فامیل و دوست و آشنا و همکار را پر کنیم و به فکر انس با غیر خدا باشیم . و به فکر فخر فروشی در چشم مردم باشیم. و برای خود در ذهنمان امتیازی برتر از دیگران قائل شویم (من! تحصیلات حوزوی دارم ، پول دارم ، مدرک دارم ، پست و مقام دارم. (این یک ابتلای بدخیم و مسری اجتماعی ماست و بدتر از کرونا در افراد و اشخاص و گروه ها و خانواده ها و مقامات و رده ها و لباس های مختلف سرایت کرده (قدرت سرایت آن از کرونا هم بیشتر است!)) |
با خدا خلوت نکنیم (در وقت اشتغال برنامه انس نداشته باشم ، در شلوغی نباشد ، پای تلویزیون و شب نشینی و دوره گردی های مخلوط و مختلط (دختر با پسر و زن با مرد) نباشد ، تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل ) |
بی توجهی به آیه أَلَمْ یَعْلَم بِأَنَّ اللَّهَ یَرَىٰ ﴿العلق: ١٤﴾ (یعنی توجه نکنیم که خدا حاضر است و ما را می بیند!) |
حضرت موسی علیه السلام وقتی به مناجات با خدا می پرداخت که گله گوسفندهایش را جمع می کرد ، در نتیجه کلیم الله شد. |
*در کوی ما شکسته دلی می خرند و بس *بازار خود فروشی از سوی دگر است
|
زن و مردی که گله فکر و خیالش و نفسش را مانند چوپان نابلد رها می کند و یا در مرتع آبروی مردم می چراند ، به درد انس با خدای متعال نمی خورد . *میان عاشق و معشوق رمزی است چه داند آنکه اشتر می چراند . کسی که شتر نفسش را در باغ آبروی دیگران رها می کند ، اذن ورود به بهشت مناجات با خدا را ندارد. او را راه نمی دهند با اینکه در باز است ! |
**- تمام موارد بالافقط در حوزه فکر و ذهنمان بود (حتی اگر آن فکرها را عملی نکنیم! )) |
*ره نیابد بر دری از آسمان دنیا پرست *در نه بگشایند بر وی گرچه درها واستی (مرحوم میرفندرسکی) |
- ۱ نظر
- ۲۷ ارديبهشت ۹۹ ، ۰۸:۱۲