توبة الله

خلاصه سخنان ایشان

در حوزه معرفت (یعنی فقط در فکر و ذهنمان (حتی اگر آن فکرها را عملی نکند! ))

در حوزه عمل (یعنی کارهایی که انجام می دهیم)

تفکر به رذایل اخلاقی

انجام محرمات و حرام های خدا

مشغول کردن دل به غیر خدا

انجام رذایل (کارهای پست) اخلاقی

سواد دعا نداشتن ( بلد نباشیم با خدا صحبت کنیم)

نباید ها را به جای بایدها قرار دهیم

فکر کردن به کارهای حرام (حرام یعنی کاری که خداوند دستور دادند انجام ندهید)

کتب ضالّه (کتاب‌های گمراه کننده) و رمان های مبتذل و صفحه و صحنه های کذایی بخوانیم

رها کردن ذهن

ذهن رها فقط به کار شیطان (کسی که فریب می دهد) می آید ، به درد انس با خدا نمی خورد.

دنیای مجازی حقیقت مان را به یغما نبرد.

*کارش شده اینترنت و عذرش که نیاز است

*نو میکده باز است

*چون صحنه مجازی است به زعمش که مجاز است

*انگار نه انگار

*صد بار صدایش زده گفتم که فلانی

*از راه نمانی

*در محضر چشمش تو نکن چشم چرانی

*مخصوص نهانی

*من یدرک الابصار ندانم تو که دانی

*انگار نه انگار

وارد کردن افکار مشوش و شرک آلود و کفر آمیز و باطل و گناه آلود به ذهن

چشم و دلمان را پای ماهواره و اینترنت و سایت های کذایی جا بگذاریم

(ز دست دیده و دل هر دو فریاد)

طهارت نکردن فکر و ذهن

اهل خلاف شرع (کاری که در رساله عملیه حرام است ) و معصیت (گناه) شویم

بدخواهی برای دیگران در قلب

از برخی از فکرها و کارها و برخی انسان ها (رفیق بد ) فرار نکنیم و با آنان هم نشین شویم

حسادت در ذهن و دل (حتی اگر آنرا عملی نکند! )

بی برنامگی در دعا

نقشه کشیدن برای زندگی و آبرو و اموال دیگران

خوابیدن در شب مثل مردار

فکر فضولی و دخالت در حریم خصوصی دیگران (حتی اگر آنرا عملی نکند! )

هر جا رفتن و با هر کس رفت و آمد کردن

نیت ما این باشد که چشم دیگران و فک و فامیل و دوست و آشنا و همکار را پر کنیم و به فکر انس با غیر خدا باشیم .

و به فکر فخر فروشی در چشم مردم باشیم.

 و برای خود در ذهنمان امتیازی برتر از دیگران قائل شویم (من! تحصیلات حوزوی دارم ، پول دارم ، مدرک دارم ، پست و مقام دارم.

 (این یک ابتلای بدخیم و مسری اجتماعی ماست و بدتر از کرونا در افراد و اشخاص و گروه ها و خانواده ها و مقامات و رده ها و لباس های مختلف سرایت کرده (قدرت سرایت آن از کرونا هم بیشتر است!))

با خدا خلوت نکنیم (در وقت اشتغال برنامه انس نداشته باشم ، در شلوغی نباشد ، پای تلویزیون و شب نشینی و دوره گردی های مخلوط و مختلط (دختر با پسر و زن با مرد) نباشد ، تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل )

بی توجهی به آیه أَلَمْ یَعْلَم بِأَنَّ اللَّهَ یَرَىٰ ﴿العلق: ١٤﴾ (یعنی توجه نکنیم که خدا حاضر است و ما را می بیند!)

حضرت موسی علیه السلام وقتی به مناجات با خدا می پرداخت که گله گوسفندهایش را جمع می کرد ، در نتیجه کلیم الله شد.

*در کوی ما شکسته دلی می خرند و بس

*بازار خود فروشی از سوی دگر است

زن و مردی که گله فکر و خیالش و نفسش را مانند چوپان نابلد رها می کند و یا در مرتع آبروی مردم می چراند ، به درد انس با خدای متعال نمی خورد .

*میان عاشق و معشوق رمزی است چه داند آنکه اشتر می چراند .

کسی که شتر نفسش را در باغ آبروی دیگران رها می کند ، اذن ورود به بهشت مناجات با خدا را ندارد.

او را راه نمی دهند با اینکه در باز است !

**- تمام موارد بالافقط در حوزه فکر و ذهنمان بود (حتی اگر آن فکرها را عملی نکنیم! ))

*ره نیابد بر دری از آسمان دنیا پرست

*در نه بگشایند بر وی گرچه درها واستی

(مرحوم میرفندرسکی)